Բանաստեղծության իմաստն այն է, որ նույնիսկ սովորական առարկաները՝ պահարան, կկու, դարան, ունեն հիշողություն և հոգի։ Դրանք կապված են անցյալի մարդկանց ու հիշողությունների հետ։ Բանաստեղծը ցույց է տալիս, թե ինչպես է ամեն ինչ կենդանանում, երբ կա սեր, հուշ և զգացողություն։